Нямецкі астраном і матэматык Андрэас Цэларыус у далёкім 1660 годзе апублікаваў раскошнае выданне «Harmonica Macrocosmica», якое пазней атрымала назву «Атлас Цэларыуса».
      Шэдэўрам, зорнай казкай гэтага выдання стала карта паўночнага паўшар'я зорнага неба. Вучоны візуалізаваў старажытнагрэчаскія назвы сузор'яў, якія ўзыходзяць яшчэ да Пталамея, г.зн. да пачатку нашай эры, і засяліў бездань начнога неба міфічнымі персанажамі старажытнасці, імёны якіх сталі выдатнымі арыенцірамі ў касмічнай бясконцасці: Андрамеда, Блізняты, Вялікая Мядзведзіца – гэтыя назвы сузор'яў мы выкарыстоўваем і сёння. Дзякуючы карце далёкія сузор'і набылі новыя нечаканыя рысы, больш даступныя для назірання.
       Акрамя арыгінальнай карты 1660 года ў выданні паказана размяшчэнне сузор'яў на сучаснай карце зорнага неба, прынятай Міжнародным астранамічным саюзам у 1922 годзе, а таксама табліца рускіх і старажытнагрэчаскіх (лацінскіх) назваў сузор'яў.
      Карта зорнага неба Андрэаса Цэларыуса стане арыгінальным упрыгожаннем як хатняга інтэр'ера, так і працоўнага кабінета для ўсіх аматараў астраноміі, астралогіі, гісторыі і мастацтва.